Modern dişhekimliğinde kompozit dolgu materyallerinde polimerizasyon büzülmesi sonucu oluşan mikrosızıntı başlıca klinik başarısızlık sebebidir. Bu çalışmanın amacı; Sınıf V kavitelerde kavite tabanına yerleştirilen akışkan kompomerlerin mikrosızıntıya olan etkisini araştırmaktır. Çalışmamızda 120 Adet süt dişinin bukkal yüzeylerine 2x3 mm genişliğinde ve 1.5 mm derinliğinde kaviteler açılmıştır. Dişlerin apeksleri kompozit dolgu materyalleri ile doldurulup, tırnak cilası ile apeks sızdırmazlığı sağlanmıştır. Örnekler her grupta 20 diş olmak üzere rastgele 6 gruba ayrılmıştır. 1. Grup: Compoglass® F, 2.Grup Compoglass® Flow, 3.Grup ise kaide olarak Compoglass® Flow üzeri Compoglass® F ile doldurulmuştur. 4. Grup: Dyract® AP, 5.Grup Dyract® Flow, 6.Grup ise kaide olarak Dyract® Flow üzeri Dyract® AP ile doldurulmuştur. Daha sonra dişler 5–55 oC’de 1000 defa, 30 sn. termal siklus işlemine tabi tutulup, 24 saat %2’lik bazik fuksin içerisinde bekletilmiştir. Dişler bukko-lingual yönde kesilip Stereomikroskopta sızıntı düzeylerine bakılmıştır. Sızıntı düzeyleri 0 ila 3 arasında derecelendirilmiştir (0 = sızıntı yok, 1 = kavite derinliğinin yarısından az sızıntı, 2 = kavite derinliğinin yarısından fazla sızıntı fakat aksiyel duvara ulaşmamış sızıntı, 3 = aksiyel duvar boyunca sızıntı). Süt dişlerinde kompomer dolguların altında kullanılan akışkan kompomerler okluzal ve servikal duvarlardaki sızıntıyı azaltmıştır (p≤0,05). Bütün gruplar değerlendirildiğinde Grup 3 ve 6’da servikal ve okluzal duvarlarda en düşük sızıntı düzeyi görülmüştür. Gruplararası yapılan değerlendirmede servikal duvardaki sızıntı düzeyi okluzal duvara göre yüksek bulunmuştur. İki farklı akışkan kompomer arasında mikrosızıntı açısından bir farklılık bulunmamıştır. Sonuç olarak; akışkan kompomerler marjinal sızdırmazlığın arttırılması için kompomer dolguların altına kaide olarak önerilebilir.